ligawka

Nazwa gwarowa: ligawka, ligawa, ligawka, legawa, legawka
Klasyfikacja: 4 Aerofony / 42 Instrumenty dęte właściwe / 423 Labrosony (instrumenty stroikowe wargowe) / 423.1 Labrosony naturalne / 423.12 Labrosony rurowe / 423.121 O zadęciu końcowym / 423.121.2 Labrosony o zadęciu końcowym z przewodem zakrzywionym lub załamanym / 423.121.22 Z ustnikiem
Wykonawca: Nieznany
Własność: Muzeum Etnograficzne im. Franciszka Kotuli w Rzeszowie
Numer inwentarzowy: MRE (bn)
Opis obiektu: rodzaj rogu (koniczny profil); instrument wykonany z rozciętej wzdłużnie gałęzi, obie połowy wydrążone i sklejone, na korpus nałożonych 7 metalowych obręczy; w otworze wlotowym drewniany ustnik
Materiały: drewno, metal
Skala dźwiękowa, strój: tony składowe szeregu harmonicznego (alikwoty) wydobywane przez zwiększanie lub zmniejszanie siły zadęcia
Praktyka wykonawcza: dawniej zastosowanie sygnałowe (głównie w pasterstwie); od XIX w. instrument wykorzystywany podczas adwentu i bożonarodzeniowych pasterek (zwłaszcza w północno-wschodnich i wschodnich regionach Polski), współcześnie także w ruchu folklorystycznym
Autor karty: Zbigniew J. Przerembski


<< Powrót