dudy wielkopolskie (siesieńki)

fot. Waldemar Kielichowski © Instytut Muzyki i Tańca, Warszawa

Nazwa gwarowa: siesieńki, sierszeńki, sieszynki, sieszynie, sierszynki, sierszynie, pancharzyna
Klasyfikacja: 4 Aerofony / 42 Instrumenty dęte właściwe / 422 Piszczałki stroikowe / 422.2 Piszczałki pojedynczostroikowe (instrumenty klarnetowe) / 422.21 Pojedyncze piszczałki stroikowe z pojedynczym stroikiem / 422.211 Z cylindrycznym przewodem / 422.211.2 Z otworami palcowymi / 422.211.2-62 Piszczałka melodyczna pojedynczostroikowa z cylindrycznym przewodem z otworami palcowymi, z elastycznym zbiornikiem powietrza
Wykonawca: Modrzyk Florian
Rok wykonania: 1987
Miejscowość: Mosina
Region: Wielkopolska
Kraj: Polska
Własność: Muzeum Etnograficzne w Poznaniu oddział Muzeum Narodowego w Poznaniu
Numer inwentarzowy: MNP E 6452
Opis obiektu: dudy jednogłosowe; nadymane mechanicznie; zbiornik powietrza z pęcherza zwierzęcego; stroik pojedynczy; cylindryczna piszczałka melodyczna; koniczny, wygięty roztrąb; mieszek
Elementy dekoracyjne: część łącząca piszczałkę melodyczną ze zbiornikiem powietrza w formie zoomorficznej, rogi z kłów kiernoza
Wymiary: długość piszczałki melodycznej 280 mm, długość dymki 290 mm
Materiały: drewno, pęcherz, róg, metal, skóra, tkanina, kość (kieł kiernoza)
Inskrypcje: na miechu: F. Modrzyk / Reja 15 / 62-050 Mosina
Skala dźwiękowa, strój: dawniej strój i skala nieustabilizowane, po II wojnie światowej w zachodniej Wielkopolsce instrument zaopatrywano w piszczałkę kozła weselnego w stroju Es i diatonicznej skali b – c1 – d1 – es1 – f1 – g1 – as1 – b1 – c2
Praktyka wykonawcza: instrument pasterski, używany też w pierwszym etapie nauki gry na dudach, po II wojnie światowej reaktywowany w PSM im. St. Moniuszki w Zbąszyniu w celach dydaktycznych, częściowo używany też w ruchu folklorystycznym
Autor karty: Aneta Skibińska / Zbigniew J. Przerembski


Wiwat - taniec weselny; Jan Pajchrowski (ur. 1911, Gnin), sierszeńki; nagr. Warszawa 1949; Muzyka Źródeł


<< Powrót