bęben pocierany (burczybas)

Nazwa gwarowa: burczybas, bùrczibas, brzãczadło, brzãczëdło, brzãczk, mrëczk, bąk, bùk, brantop, brumtop, brumbas
Klasyfikacja: 2 Membranofony / 23 Bębny pocierane / 232 Bębny pocierane z liną
Wykonawca: Walkusz Jerzy
Rok wykonania: 2005
Miejscowość: Hopowo
Region: Pomorze (Kaszuby)
Kraj: Polska
Własność: Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych w Szydłowcu
Numer inwentarzowy: MLIM/MS/1453
Opis obiektu: korpus z wyżłobionego pnia drzewa; dwa denka w funkcji membrany – jedno skórzane, napięte metalową obręczą, z chwostem końskiego włosia zaczepionym w środku, drugie drewniane, z łańcuchem przewleczonym przez metalowe kółko przymocowane po środku; metalowe i korzenne obręcze na korpusie instrumentu; wprowadzenie dwóch membran jednocześnie (ze skóry i drewna, pobudzanych do drgań chwostem końskiego włosia i metalowym łańcuchem) jest modyfikacją wykonawcy
Materiały: drewno, skóra, metal
Praktyka wykonawcza: pocieranie włosia zwilżonymi dłońmi, lub rękawicą natartą kalafonią wywołuje niskie głuche dźwięki; przeciąganie łańcucha (przez kółko) powoduje powstawanie suchych i ostrych dźwięków; obrzędowe narzędzie muzyczne, wykorzystywane do czynienia tzw. obrzędowej wrzawy; współcześnie używany jako instrument perkusyjny w kaszubskich kapelach ludowych, jednocześnie jeden z symboli muzycznej tożsamości regionalnej Kaszubów
Autor karty: MLIM / Zbigniew J. Przerembski


<< Powrót